Filíocht

Samhain Le titim na hoíche siosarnach fríd ghéaga na gcrann – slua sí ar an tslí. Ga glébhuí gealaí ag damhsa ar an choinleach –

paidrín an bhróin paidrín na lúcháire paidrín foighneach níos líonmhaire ná réaltaí . . . clocha paidrín im’ lámh       Is é atá

  Bhí sí chomh cruthanta le sliabh rúndiamhrach a shíneann fad radhairc uait le háilleacht nádúrtha.   Bhí sí chomh stuama le crann darach ábhalmhór,

Réamhfhocal: Cogar! an raibh sé geallta i gcinniúint ár gcine Go dtiocfadh an triúr agaibhse aniar Chun domhan diamhair ár ndúiste, D’fhonn sibhialtacht leathdhearúdta na

Pluais Mhuire 1 Suaimhneas is sólás Le fáil ag pluais Mhuire Go mór mór le linn An Covid is an stróbh Foscadh is misneach Dá

  Seo linn ag damhsa ó bhláth go bláth agus tamall ag seiftiú ar chrainn ’s ar sceacha, ag obair sa bhaile ar an chíor

Coisricim mé féin, maidin bheannaithe seo an Domhnaigh go sollúnta sa sáile, íslím mé féin ansin isteach go humhal bíoblach go básta, sa taoile trócaireach

Chaith siad ar shiúil iad, Nuair a bhí siad réidh leo D’imigh siad ar na bádaí Ar na heitleáin I mbéal a gcinn, Ní raibh

Tá an méarchlár ina thost inniu. Tá an áit tréigthe Agus na daoine a bhíodh ann Sean, craptha agus righin, Srianta na ndualgas caite uathu.

Beidh bláth bán Ar phrátaí Fá gharraithe ghlasa Chnoc a’ Stollaire.   Beidh an portach ann Is é gan cróigeann Mórán teangacha á labhairt.  

Bhí sé ag amharc amach Nuair a tháinig muid, Á lámh faoina smig. Tháinig aoibh bhreá air Nuair a chonaic sé muidinne Muid ar cuairt

Ina luí ansin, craiceann caite, Croí cráite, gach a bhfuil ann Ag croitheadh de bharr drabhláis Agus druganna. Chonaic siad uathu é, Ag barr na