Timire

 
AN MAC TÍRE I gCRAICEANN NA CAORACH
Chuir mac tíre craiceann caorach uime, agus d’imigh sé i measc na gcaorach, agus bhíodh sé á marú agus á n-ithe i ngan fhios. Faoi dheireadh thug an t-aoire faoi ndear é. Ní túisce thug ná rug sé air agus chuir sé téad faoina mhuineál agus chroich sé ó ghéag crainn é.
Tháinig na haoirí eile agus chonaiceadar, dar leo, an chaora ar crochadh. ‘Aililiú!’ ar siad, ‘Cad ab áil leat ag crochadh na gcaorach?’
‘Ní caora atá ann,’ ar seisean. Agus bhain sé craiceann na caorach de cheann an mhic tíre. ‘Sin é agaibh é!’ ar seisean. ‘An bithiúnach!’
AN MÚINEADH
Ná tabhair do bhreith ar an gcéad scéal go mbeiridh an dara scéal ort.
B’fhéidir go mbeadh craiceann caorach ar rud agus nár chaora é ina thaobh san.
Sara dtugair do bhreith féach laistigh den chraiceann.